{NC} #G7XYBD ตอนที่ 16 {3P}

          ทั้งสองคนไม่ผละออกจากกันเลยหลังเริ่มจูบ ยองแจเริ่มไล้ริมฝืปากไปที่ซอกคอและลงต่ำ เขางับบราเซียลีดำเรียบพร้อมปลดตะขอหลังของเธอออกตามเดรสสีฟ้าน่ารักไปอย่างรวดเร็ว ทางหญิงสาวก็ถอดเสื้อเขาหายตอนไหนก็ไม่รู้ ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระตุ้นบอกร่างสูงให้เริ่มหาความอบอุ่นโดยเริ่มกิจกรรมบนเตียงได้แล้ว

          เนินอกอวบอิ่มปรากฏต่อสายตายองแจ เขาตะลึงกับความงามมันเล็กน้อยก่อนกดจูบลงไป

          “อื้อออออ” เฟรปเป้ครางเหมือนปลุกเร้าอารมณ์เขามากขึ้นทุกที

          คราวนี้ชายหนุ่มไล่จูบต่ำลงมาเรื่อยๆ มือหนาดึงแพนดี้สีดำเข้ากับบราเซียออกอย่างไม่รีบร้อน ยองแจผละออกพลางมองกลีบดอกไม้สีชมพูสดอย่างตื่นเต้น มีน้ำหวานสีขาวไหลติดมือตอนเขาแตะมัน

          ทำให้เปียกกว่านี้หน่อยดีกว่า…

          ยองแจก้มลงเลียน้ำจากกลีบดอกไม้พร้อมใช้ลิ้นดุนเข้าไปในช่องตรงกลาง

          “อื้ออออ อืมมมม~” หญิงสาวครางรับ บิดตัวเล็กน้อย

          เหมือนชายหนุ่มจะติดใจ เขาดูดกลืนน้ำหวานอย่างไม่รู้จักพอ ยิ่งหญิงสาวครางน้ำยิ่งไหลออกมา มือหนาไร้ไปตามต้นขาอ่อนใช้นิ้วลากเพื่อกระตุ้นอีกฝ่าย

          “เฮ้ อย่าเสร็จก่อนฉันนะ” ยองแจผละจากหญิงสาวและถอดกางเกงขายาวรวมทั้งบ๊อกเซอร์ออก มองดูร่างบางที่นอนทำหน้าน่ารักอยู่

          “ฉันอยากจูบ….” เฟรปเป้ขอ

          “อยากหรอ? ได้เลย…” ยองแจรับคำ แต่กลับยกแก่นกายมาจ่อตรงกลีบดอกไม้เสียแล้ว หญิงสาวเห็นมันก็ตกใจเล็กน้อยเพราะมัน ‘ใหญ่’ กว่าที่คาดไว้เสียอีก

          “แต่ขอฉันใส่เขาไปก…”

ปังงงงง!!

          “ฮยอง เฮ้ย! ทำอะไรน่ะ!?” ยังพูดไม่ทันจบก็มีคนแทรกบทรักของเขาเสียแล้ว เป็นยูคยอมที่เปิดประตูพร้อมโวยวายแบบไม่เชื่อว่าจะเกิดอะไรขึ้นแบบนี้และจับทั้งสองคนแยกกัน

          มักเน่เข้ามาทำอะไรในฝันฉันว่ะ

          ยองแจหัวเสียไม่น้อยที่โดยขัดจังหวะ มันเป็นฝันของเขา เขาควรทำอะไรก็ได้ไม่ใช่รึไง!?

          “ทำไมฮยองถึง…เหวอออ”  ยูคยอมตกใจเมื่อเฟรปเป้ดึงเขาลงกับเตียงพร้อมกับประกบริมฝีปากเช่นเดียวกับยองแจในตอนแรก

          มักเน่ขัดขืนแบบไม่รู้จะทำยังไงต่อ เขาไม่เคยจูบกับใครมาก่อนและยิ่งตอนที่หญิงสาวสอดลิ้นเข้าไปสติทั้งหมดก็ถูกกลืนกินโดยทันที เฟรปเป้กระชากเสื้อออกไปก้มลงไปเลียเม็ดสีชมพูตรงหน้าอกเขาอย่างวิสาสะ

          ยูคยอมที่โดนปลุกเร้าอารมณ์อย่างหนักทำให้แก่นกายภายใต้กางเกงขับแน่นจนทนไม่ไหว ก่อนที่จะทำอะไรต่อยองแจคร่อมเฟรปเป้ข้างหลังและสอดแก่นกายเข้าไปตรงกลีบดอกไม้ทันที

          “อ๊า! อ๊า~”  เฟรปเป้หยุดเลีย ความรู้สึกเจ็บกระชากร่างให้เธอทรุดลงทับมักเน่ เลือดพรหมจรรย์ไหลออกจากกลีบดอกไม้แสดงถึงความบริสุทธิ์ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของเธอ ยองแจจับเอวร่างบางก่อนยกขึ้นมาให้เธอนั่งทับเขา

          “อ๊า เจ็บ มันเจ็บ…เอามันออกไป” หญิงสาวดิ้น มือปัดป่ายไปทั่ว ร่างสูงตัวการนั่งอยู่ข้างหลังแบบไม่โดนผลกระทบ จะมีแต่ยูคยอมที่อยู่ข้างหน้าเนี่ยล่ะ…

          “ขยับเอวหน่อยสิเฟรปเป้ เธอจะได้หายเจ็บ” หนุ่มมักโพแนะแนวทางให้

          “ไม่เอา เอาออกไป เอามันไป อ๊า….” เธอยังกรีดร้องสลับกับความเสียวจากภายใน

          “ยูคยอมมาช่วยหน่อยสิ” เมื่อเห็นว่าพูดดีๆไม่ได้ เลยขอตัวช่วยจากผู้ชายที่นั่งข้างหน้าร่างบาง

          “จะให้ผมทำยังไงอ่ะ?”

          “ทำยังไงก็ได้ที่ให้เธอหยุดร้องน่ะ” เขาสั่งและจับเอวเฟรปเป้ขยับเองอีกครั้ง

          มันเป็นเรื่องยากสำหรับหนุ่มน้อยที่เป็นสมาชิกเด็กสุด เขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงหญิงสาวถึงจะเงียบ แต่จะปล่อยอยู่เฉยๆไม่ได้ เธอเป็นคนกระตุ้นอารมณ์เขาก่อนต้องเอาคืนเพื่อความเท่าเทียมแล้ว

          ยูคยอมเลียเนินอกอวบอิ่มนั่นคืนบ้าง เขาใช้ลิ้นดุนบนยอดและเม้ม ทั้งดูดและขบเบาๆ

          “อ๊า~” เฟรปเป้ตอบรับเป็นสัญญาณใช้ได้

          ทั้งยองแจที่ใส่อยู่ข้างหลัง และยูคยอมที่เล่นกับหน้าอกของหญิงสาวข้างหน้ามันทำให้สติสัมปัชชัญญะที่เคยมีมาทั้งหมดถูกทำลายอย่างง่ายดาย มันเจ็บตรงนั้น แต่อีกความรู้สึกหนึ่งมันก็เสียวสุดๆแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

          “เฟรปเป้ ขอกระแทกหน่อยนะ” ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังกระซิบข้างหู

          “ไม่ เจ็บนะ อย่า…อ๊า อ๊า”

          ไม่รอให้หญิงสาวตอบ เขาเป็นฝ่ายจับเธอดันขึ้นหลายต่อหลายรอบ เธอร้องทุกครั้งที่เขาทำและมันก็ส่งผลให้ความเสียวภายก่อตัวขยายใหญ่ขึ้นด้วย

          ด้านยูคยอมก็ไม่แพ้กันเขาเลื่อนขึ้นจูบไหปลาร้าไล่ลงมาถึงเอว เขาทั้งกดจูบรุนแรงจนทิ้งรอยสีแดงขึ้นตามตัวไปทั่วก่อนวนกลับมาที่เนินอกอีกครั้ง มักเน่น้อยใช้นิ้วคลึงอกด้านหนึ่งให้ขึ้นเม็ดไตสีชมพู ส่วนอีกด้านโดนริมฝีปากเขาครอบครองอย่างไม่รู้จบ

          ไม่ไหวแล้ว… เฟรปเป้คิด ความรู้สึกเหมือนโดนรุมยังไงยังงั้น พวกเขากำลังกลืนกินและใส่ความบ้าคลั่งให้เธอ ในหัวว่างเปล่าราวหิมะแรก เธอไม่สามารถคิดอะไรออกอีกแล้วขณะที่มันยังเป็นอย่างนี้อยู่

          มวนท้องเฟรปเป้เริ่มปั่นป่วนคล้ายกับมีบ้างสิ่งต้องการออกมา มันทำให้หญิงสาวขยับสะโพกและเป็นฝ่ายกระแทกยองแจเองโดยไม่ต้องบังคับอีก

          “ฉันจะเสร็จแล้ว…” ร่างสูงข้างหลังพยายามเปร่งเสียงออก ข้างในกลีบดอกไม้นั่นกำลังทำให้เขาจะตาย มันอุ่นและแน่นมากจนขยับหลายรอบกว่าจะลงตัว และนี่เขาไปสุดทางแล้วยิ่งเสพติดมากขึ้น

          ทั้งที่คิดว่า เธอจะเป็นของเขา…แต่ไม่ใช่มันผิด เหมือนกับตอนนี้ เขากำลังเป็นของเธอ เขาโดนผู้หญิงข้างหน้าครอบงำทั้งร่างกายและจิตใจ

          “อ๊า…อ๊ะ…….อ๊า อ๊า~~!” เฟรปเป้เกร็งตัวกระตุกรับเมื่อแก่นกายกระแทกครั้งสุดท้ายและปล่อยน้ำเข้าไป ของเหลวสีขาวทะลักออกจากกลีบดอกไม้พร้อมกับยองแจที่ถอนมันออกพลางหอบหายใจอย่างอ่อนแรง เช่นเดียวกับน้ำหวานสีใสที่ไหลตามออกมาด้วยกัน

          เขากับเฟรปเป้..…แถมแตกในนั้นด้วย… ยองแจคิด หลังจากได้ปลดปล่อยดูท่าจะมีสติเยอะขึ้นกว่าเดิม ความเป็นจริงเริ่มเตือนว่ามันอาจไม่ใช่ความฝัน

          ขณะที่หนุ่มมกโพกำลังช็อค ยูคยอมก็เป็นฝ่ายพลิกตัวหญิงสาวลงกับเตียง เขาอดทนมานานแล้ว เขาเป็นผู้ชายและกำลังจะโตด้วย เพราะงั้น…

          “ต่อยกสองเถอะนะ” ดวงตากว้างของเฟรปเป้เบิกโตอย่างไม่เชื่อ ไม่รู้ว่ามักเน่ถอดกางเกงตอนไหนแต่แก่นกายที่ไม่ต่างกับของยองแจตอนแรกบอกว่าเขาคิดจะทำมันจริงๆ

          “ไม่เอานะ” ร่างบางเถิบหนีอย่างเชื่องช้า ด้วยอาการปวดหนึบช่วงล่างทำให้ขยับตัวไม่สะดวก

          “เธอมาปลุกอารมณ์ฉันทำไมล่ะ ฉันไม่อยากช่วยตัวเองนะ”

          ท่าทางตอนนี้ยูคยอมผู้น่ารักกลายร่างเป็นปีศาจเสียแล้ว เขาจับแขนเธอเพื่อยึดไว้และกดจูบร้อนแรงใส่ทันที

          “อื้อออ อื้อออออ” เฟรปเป้ร้องปฏิเสธแต่ก็ทนได้เพียงไม่นาน รสสัมผัสอันดุดันบดขยี้ริมฝีปากเธอให้เป็นเศษเสี้ยว เขาทำให้บรรยากาศรอบตัวมันร้อนขึ้นจนกลายเป็นเหมือนทะเลเพลิงแต่เธอก็ยังยอมและจมอยู่กับเขา

          ตอนที่หญิงสาวกำลังดื่มด่ำกับจูบอยู่นั่นเอง ยูคยอมก็เสียบแก่นกายของเข้าตรงสู่กลีบดอกไม้ทันที เธอตกใจคล้ายกับลูกแกะถูกต้อนให้จนมุมทั้งๆที่ควรจะขัดขืนตั้งแต่จูบแล้ว พอเป็นแบบนี้แล้วก็ไม่สามารถผลักหรือทำให้ร่างสูงถอนมันออกไปได้หรอก ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ไม่สามารถระงับอารมณ์เสียวที่แผ่ทั่วร่างได้เช่นกัน

          “เจ็บนะ…อ๊ะ” ชายหนุ่มลากริมฝีปากไปที่ซอกคอซึ่งเป็นจุดอ่อนของร่างบาง ทำให้ข้างในยิ่งตอดรัดแน่นจนเขาแทบจะระเบิด

          “เฟรปเป้…เบาๆหน่อย ฉันจะตายแล้วนะ” เขากระซิบข้างหูและนั่นกลับได้ผลตรงกันข้าม

          เขาควรเป็นฝ่ายนำเธอไม่ใช่รึไงนะ ทำไมตอนนี้เหมือนเขาตกเป็นรองอยู่เลย! L

          ยูคยอมคิดเปลี่ยนท่า เขาขอเป็นคนข้างล่างดีกว่า ไม่งั้นคงจะเสร็จตั้งแต่ยังใส่ไม่สุด

          “เจ็บ ฉันเจ็บยูคยอม…” เฟรปเป้ร้องเมื่อมักเน่จับตัวเธอขึ้นนั่งโดยที่ตัวเองนอนกับเตียงแทน การที่อยู่ข้างบนทำให้ต้องเป็นฝ่ายกระแทกและเธอไม่อยากเจ็บอีกแล้ว

          หญิงสาวพยายามจะถอนตัวออกแต่ยากลำบากเหลือเกินเมื่อชายหนุ่มรั้งเอวไม่ให้ขยับไปไหนได้

          “ฮยอง หายช็อคเสร็จก็มาช่วยผมได้แล้วนะ” ยูคยอมส่งเสียงเรียกผู้เป็นพี่ที่นั่งนิ่งมานาน

          ยองแจสะดุ้งและหันไปมองและก็ยิ่งอยากช็อคต่อให้รู้แล้วรู้รอด เขาตั้งสติและรับรู้แล้วว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริง เพราะเมาเลยทำอะไรแบบนั้นลงไปและนี่….มักเน่ก็กำลังจะทำยกสองกับเฟรปเป้

          “นี่นายเมารึเปล่าเนี่ย!” เขาดุสวนกลับ กะจะด่าให้หูชาทำไมตอนนั้นเข้ามาห้ามแล้วตอนนี้กลับมาเล่นจ้ำจี้แทนซะล่ะ!

          “ก็เธอยั่วผมก่อนอ่ะ!” มักเม่ตอบงอนๆ เขายังจับหญิงสาวให้นิ่งอยู่แต่ก็พยายามอดทนเมื่อข้างในรัดแน่นเต็มที ถ้าเขาแตกกลางทางนี่จะโดนมองว่าเป็นเด็กรึเปล่านะ แต่ทำไงได้ล่ะก็ความผิดเธอเต็มๆที่ทำให้เขาทนไม่ไหวน่ะ L

          “แล้วนายก็ยังจะทำ? ทั้งๆที่รู้!”

          “ยองแจฮยองก็ทำไปแล้วอ่ะ ผมทำต่อไม่ได้รึไงกัน”

          “ตอนนั้นฉันเมา!” ชายมกโพเริ่มเถียงไม่ออก

          “งั้นถือว่าผมเมาด้วยล่ะกัน”

          “ไอ้….” ไม่รู้จะด่าเด็กยังไงเลยในเมื่อตัวเองเป็นคนเริ่มก่อน ถ้าเขารู้แบบนั้นจะไม่มีวันทำเลยจริงๆ นี่มันฆ่าตัวตายชัดๆ

          “ฮยองมาช่วยผมเร็วๆสิ เฟรปเป้เขาจะเอาออกอ่ะ”

          “แกรีบเอาไอ้นั่นออกเลยนะ เป็นผู้ชายรึเปล่าเนี่ยจะทำเรื่องอย่างว่ากับผู้หญิงเมา!” ชายหนุ่มสถบภาษาถิ่นจัดเต็มพร้อมกับหยิบบ๊อกเซอร์และกางเกงมาใส่อย่างรีบร้อน

          “แต่ผมทนไม่ไหวแล้วนะ!” มักเน่แย้ง ช่วงล่างรู้สึกได้ถึงสิ่งที่กำลังจะออกมาขนาดแค่ครึ่งทางก็สุดจะทน บ้าจริง…!

          ยองแจส่ายหัวกับความรั้นของยูคยอม เขาเดินขึ้นเตียงมาจับตัวเฟรปเป้ดึงขึ้นจากไอ้น้องชายบ้านั่น แต่ก่อนจะทำสำเร็จร่างสูงบนเตียงก็นิ่วหน้าพร้อมกับร้องออกมา

          “อ๊ากกกก/อ๊า~”

          น้ำสีขาวแตกใส่กลีบดอกไม้รอบที่สองถึงครั้งนี้จะไม่สุดทางแต่ก็ทำให้หญิงสาวร้องออกมาอย่างเก็บไม่มิด เธอรู้สึกเหมือนข้างในเต็มไปด้วยน้ำและมันอุ่นมากจนเกือบแทบรู้สึกดี ยองแจยกตัวเธอขึ้นขณะกำลังหมดแรง แล้ววางหญิงสาวที่หลับอย่างเหนื่อยอ่อนลงบนเตียงอีกฝากอย่างอ่อนโยน เขาเกลี่ยผมที่ปรกใบหน้าและดึงผ้าห่มมาปิดตัวเธอไว้

          นั่นเป็นสิ่งเดียวในตอนนี้ที่เขาสามารถทำให้ได้…

กลับไปอ่านต่อจิ้มโลโก้เด็กดีเลยจ้า :)

PROFILE

Name : Vampie
Twitter : @ZOIXC

Fiction : 
[EXO x YOU] XO Loving U
[GOT7 x YOU] Break Down! โทษทีตกหลุมรักซะแล้ว (END)
[ONE DIRECTION x YOU] Rock Me (END) 
กาลครั้งหนึ่ง...ตัวฉันในดินแดนเทพนิยายหลอกลวงผู้บริโภคกับเหล่าชายหนุ่มในสังกัด (END)
F O L L O W . . . Y O U ไล่ตาม(หัวใจ)คุณ!

Tag : 
#G7XYBD
#ฟิคร็อคมี 
#เอวาคนโง่